Wetsvoorstel aanpassing Warmtewet
Het rapport “Reguleringsopties voor warmteproducten” onderzoekt de mogelijkheden om de productie van warmte te reguleren. Momenteel valt warmteproductie buiten de reikwijdte van de Warmtewet, die alleen tariefregulering van warmtelevering aan eindgebruikers omvat.
Dit rapport analyseert de effectiviteit van verschillende reguleringsopties in relatie tot potentiële marktproblemen, zoals transparantie, productiekosten en marktmacht. Hoewel D-Cision geen onderzoek heeft gedaan naar de daadwerkelijke aanwezigheid van deze problemen, geeft het rapport inzicht in de mogelijke effecten van de invoering van regulering.
Het doel is om de schrijfkwaliteit te verbeteren door zorgvuldigere woordkeuze, een betere structuur, leesbaarheid en elegantie te hanteren, terwijl de oorspronkelijke betekenis behouden blijft.
Reguleringsopties voor warmteproducten
De veronderstelde marktproblemen
Als uitgangspunt zijn drie (veronderstelde) problemen gedefinieerd:
- Het transparantieprobleem kan geassocieerd worden met de onduidelijke kostenstructuur
van warmtelevering. Hiermee wordt bedoeld dat niet (altijd) duidelijk is hoe de in rekening
gebrachte prijs van aan afnemers geleverde warmte teruggevoerd kan worden op de aan de
warmteproductie en –levering gerelateerde kosten.
Transparantie is van belang omdat het
inzichtelijk maakt hoe de warmteprijs van eindverbruikers tot stand komt en of sprake is
van kruissubsidies of te hoge eindverbruikersprijzen. - Het productiekostenprobleem is gerelateerd aan de onduidelijke kostenstructuur van warmteproductie. Het vindt zijn oorsprong in het feit dat warmteproductie-eenheden behalve warmte ook elektriciteit en mogelijk andere producten of diensten leveren.
Hierdoor zijn de kosten van warmteproductie niet eenduidig bepaald. Als meer kosten aan
warmte worden toegerekend dan nodig bestaat het risico dat verbruikers (aan het eind van
de keten) teveel betalen voor de geleverde warmte. - Het marktmacht probleem kan geassocieerd worden met het feit dat een warmteleverancier zijn warmte in de meeste gevallen bij slechts één enkele producent kan inkopen.
Omdat een warmtenet geografisch beperkt van omvang is, zijn hierop in de meeste gevallen slechts
productie-installaties van één producent aangesloten. Ten gevolge van marktmacht is de
warmteproducent (in theorie) in staat om een onredelijk hoge prijs te vragen voor warmte.
Wie heeft er belang bij splitsing in de warmtemarkt?
Lees het hele rapport
De Eerste kamer dient een brief in aan de tweede kamer ivm het wetsvoorstel aanpassing Warmtewet
